آيا تا به حال به مشکلي برخورد کرده ايد که غير قابل حل باشد، اما با خنده از کنارش گذشته باشيد و بعد خود به خود حل شده باشد؟
يا بر عکس با آدمهايي روبه رو شده ايد که يک کار ساده را با گره هاي ابرو و عصبانيت و کج خلقي به يک معضل و مشکل غير قابل حل تبديل کرده اند؟
آيا هيچ وقت امتحان کرده ايد، وقتي بخنديد و با خوشرويي با دوست و همکار و همسر و فرزند و غيره برخورد کنيد، همه دوستتان دارند و در نتيجه با هيچ در بسته اي مواجه نمي شويد و بر عکس، خشم و عصبانيت و اخم باعث شده درهاي خوشبختي به روي شما بسته شود؟
تحقيقات نشان داده: خنده، شادماني و اميد مي تواند حتي در درمان بيماريها از جمله سرطان مؤثر باشد.
در اين خصوص متخصصان انکولوژي (سرطان شناسي) معتقدند: بيماران مبتلا به سرطان که تحت درمان قرار دارند، در صورتي که روحيه شاد و اميدوار داشته باشند، به درمان پاسخ بهتري مي دهند و مي توان به بهبود آنها اميدوار بود، در حالي که بيماران نااميد به درمانها پاسخ مثبت نمي دهند و با زندگي وداع مي کنند.
اگر مي خواهيد درباره «خنده» و تأثير آن بر سلامت جسم و روان بيشتر بدانيد، گفتگوي ما را با دکتر «ايرج وثوق» روانپزشک، مشاور خانواده و عضو هيأت علمي دانشگاه بخوانيد:
خنده چيست؟
* آقاي دکتر وثوق، لطفاً خنده را تعريف کنيد و بگوييد خنده چيست؟
** خنده در واقع مؤلفه اي است که در چهره ظاهر مي شود و يک نمود ظاهري از احساس دروني انسان است. تمام احساسات ما به شکل رفتار خودشان را نشان مي دهند و يکي از احساسات خوشايند و خوبي که همان احساس شادماني است، خودش را به صورت «خنده» نشان مي دهد. به همين دليل وقتي مي خنديم در درونمان احساس خوبي را تجربه مي کنيم.
* آيا همه خنده ها احساس شادماني ايجاد مي کند يا بر اساس شرايط، نوع و تأثير آن متفاوت است؟
** اگر خنده واقعي باشد، احساس شادماني را به وجود مي آورد، اما بعضي وقتها خنده ها ظاهري است، يعني فرد در درون خودش احساس خوشي ندارد و ظاهراً مي خندد. به اين نوع خنده متناقض يا «پارادوکس» مي گويند، به اين معني که در درون يک احساس و در بيرون احساسي متفاوت وجود دارد.
معمولاً نوع خنده خيلي زود شناخته مي شود، چون اثري که ما انتظار داريم در طرف مقابل ما ايجاد نمي کند. به همين دليل گاهي واژه «زهرخند» يا «نيشخند» در کنار «لبخند» جاي مي گيرد. مثل افرادي که ظاهراً مي خندند، اما در درونشان غوغايي برپاست و فقط تظاهر به خنده مي کنند.
نقش واسطه هاي شيميايي
* در اثر خنده چه فعل و انفعالاتي انجام مي شود و به لحاظ علمي، آيا خنديدن براي انسان مفيد است؟
** واسطه هاي شيميايي مغز ما تحت تأثير عوامل هيجاني دستخوش تغيير و تحول مي شوند. مثلاً وقتي ما غمگين هستيم، تنظيم «سروتونين» که يک ناقل شيميايي است، در مغز ما به هم مي خورد.
در واقع وقتي افسرده و غمگين هستيم، سروتونين کاهش پيدا مي کند، اما وقتي مي خنديم «دوپامين» که به عنوان ناقل شيميايي در موضوعاتي مثل لذت بردن از زندگي و... اثر دارد، افزايش پيدا مي کند و با زياد شدن دوپامين احساس خوشي و لذت در ما ايجاد مي شود و احساس رضايتمندي از زندگي پيدا مي کنيم. اثرات واسطه هاي شيميايي بسيار شگفت انگيز است، به طوري که با آزاد شدن دوپامين در اثر خنديدن (اگر از ته دل باشد) آنقدر احساس رضايت از زندگي به ما دست مي دهد که حتي اگر وضع اقتصادي خوبي هم نداشته باشيم، باز هم از زندگي راضي خواهيم بود، زيرا همين واسطه هاي شيميايي ميزان رضايت ما را از زندگي بالا مي برند.
«خنده» علاوه بر احساس رضايت و خوشحالي در زندگي اگر از ته دل باشد و تظاهر نباشد باعث افزايش يادگيري نيز مي شود. (دوپامين باعث افزايش يادگيري مي شود(
افراد سالم مي خندند
* چرا بعضي افراد خنده رو هستند و راحت مي خندند، اما بعضي ها با خنده قهرند؟
** يکي از مکانيسمهاي دفاعي در افرادي که سلامت روان دارند، شوخ طبعي است و با اينکه با مسايل و مشکلات و سختي ها روبه رو مي شوند، توانايي به شوخي گرفتن بعضي مسايل را دارند و گاهي به مشکلات خودشان مي خندند که به اين افراد «هيومور» مي گويند.
در واقع مي توانيم بگوييم خنده مکانيسم بالغ است و افرادي که نمي خندند، داراي شخصيتهاي ناپخته و نابالغ هستند و اين افراد را حتي به زور نمي توانيد بخندانيد و به هيچ شيوه اي نمي توانيد آنها را وادار به خنديدن کنيد.
معمولاً اين افراد داراي شخصيتهاي بدبين، خسيس، افسرده و گوشه گير هستند که به آنها «اسکيزوئيد» مي گويند، يعني افرادي که راحت نمي خندند.
اين افراد از چيزي لذت نمي برند. مثلاً در افرادي که دچار افسردگي مي شوند، يکي از ويژگيهاي آنها اين است که طي مثلاً دو هفته از چيزي لذت نبردند و در ناحيه پيشاني آنها خطوط امگا ديده مي شود.
انرژي مثبت کسب کنيد
* همنشيني با اين افراد چه پيامدهايي دارد؟
** تحقيقات دکتر «ايموتو» در سال 1990 تا سال 2000 طي 10 سال مطالعه روي کريستالهاي آب خيلي جالب است، وقتي در اين بررسي کريستالهاي آب را مي گرفتند و در مقابل آنها مي خنديدند، شکل کريستالها زيبا مي شده، اما وقتي گريه مي کردند، کريستالها بسيار نازيبا بودند.
اين موضوع روي بدن انسان نيز که سه چهارم آن آب است، صدق مي کند و بر روح و روان ما اثر مي گذارد.
ما هميشه در ارتباط هايمان بايد دنبال کسي بگرديم که انرژي منفي به ما ندهد، چون معمولاً انرژيهاي اطرافمان را جذب مي کنيم و اگر با افراد بدبين و منفي همنشين باشيم، خواه ناخواه انرژي منفي به ما منتقل مي شود، در حالي که اگر با آدمهاي شاداب و خنده رو نشست و برخاست داشته باشيم، انرژي مثبت از آنها کسب مي کنيم و روح و روان ما صدمه نمي بيند.
خنده زياد ممنوع
* آيا خنده زياد مفيد است يا مضر؟ آيا زياد خنديدن بيماري تلقي نمي شود؟
** هر چيزي حتي اگر بهترين و مفيدترين باشد، بايد متعادل و نرمال باشد و از استاندارد خود تجاوز نکند. «خنده» هم از اين قاعده مستثنا نيست و بايد در حد تعادل باشد. ما در احاديث ديني هم داريم که خنده بايد حد و اندازه داشته باشد.
اگر بي خود و بي جا بخنديم، ضرر دارد، اگر زياد بخنديم، ضرر دارد. مثلاً افرادي که در هر شرايط و اتفاقي مي خندند(مثل وقتي که در يک تصادف چند نفر کشته و مجروح شدند)، دچار مشکل رواني و بيماري هستند و نياز به درمان دارند.
دوقطبي ها
معمولاً افرادي که داراي اختلالات خلقي دوقطبي هستند يکي از علايم آن شاد بودن بيش از حد آنهاست که بايد تحت درمان قرار گيرند و اگر از اندازه خارج شود، نياز به پيگيري جدي دارند.
کساني که مسايل جدي زندگي را به شوخي مي گيرند، دچار مشکل هستند و بايد درمان شوند.
کجا و کي بخنديم؟
* اينکه مي گويند، خنده بر هر درد بي درمان دواست، چقدر مورد تأييد است؟
** به طور کلي آدمها بايد ياد بگيرند، يک زماني به مشکلاتشان بخندند که بخواهند مشکل را کوچک کنند، اما نه اينکه به همه چيز و همه کس بخندند. آدمهاي لوده و کساني که بي خودي مي خندند، بيمارند و خنده آنها تأثيري در درمان دردشان ندارد و مشکلي را هم حل نمي کند، چه بسا به مشکلاتشان بيفزايد.
بر اين اساس، خنديدن بايد سنجيده و به موقع باشد. اگر به اين صورت باشد، خب در بالا بردن سيستم دفاعي بدن مؤثر است و در افزايش قدرت يادگيري تأثير دارد و... در نتيجه قدرت مقابله با بيماريها افزايش مي يابد و فرد به بيماريهاي جسمي هم کمتر دچار مي شود.
موانع را کنار بزنيد
* براي دستيابي به اين مهم، شاد بودن، خنديدن با اثرات مثبت و... چه بايد کرد؟
** با توجه به اينکه «خنده» تجلي يک احساس در درون ماست که همان احساس شادي است. هر کسي بايد ببيند چه موانعي بر سر راه شاد بودنش قرار دارد و چطور مي تواند اين موانع را از سر راه بردارد.
به اعتقاد من، اگر هر کس به اين موضوع توجه کند که «عمر چقدر کوتاه است» و چه عزيزاني بودند و رفتند اينکه خود ما قرار است چقدر عمر کنيم... از هر نفسي که مي کشيم، لذت مي بريم و شکر خدا را بجا مي آوريم. از اينکه در کنار عزيزانمان هستيم، لذت مي بريم و... اگر اين احساس را در خودمان بپرورانيم و آن را تقويت کنيم، هميشه شادمان خواهيم بود و اين شادي را به ديگران هم منتقل خواهيم کرد.
در حالي که بعضي وقتها خودمان مانع ايجاد مي کنيم. يکي از چيزهايي که مانع شادي مي شود، وجود افکار منفي در ذهنمان است که بايد سعي کنيم از آنها فاصله بگيريم و اگر هر کس بتواند موانع شادي را در زندگي اش تشخيص دهد و آنها را از سر راه بردارد و با آنها مقابله کند، قطعاً آدم شادي خواهد بود و زندگي شيرين و حتي طول عمر بيشتري خواهد داشت.
به قول يکي از استادان که مي گفت، انسان بايد هميشه دو تا حبه قند توي دلش آب کند، بعد از خانه بيرون برود. اگر اين کار را بکند، تمام روزش شيرين خواهد شد. مصداق «بخند تا دنيا به رويت بخندد».
www.konjkav.com
گفته مى شود كه خنده بهترين داروست. اما تا به حال هيچ كس آن را ثابت نكرده است. اكنون يك دانشمند ژاپنى مشغول آشكار كردن اسرار خنده است. به اعتقاد وى خنده باعث نشاط ژن هاى افراد مى شود.
«كازو موراكامى» دانشمند علم ژنتيك اميدوار است كه با مشاركت همكاران تحقيقاتى خود يعنى كمدين ها، لطيفه ها را به يك درمان كم هزينه و موثر تبديل كند. ژن ها اغلب تغييرناپذير در نظر گرفته مى شوند اما در واقع بيش از 90 درصد آنها غيرفعال هستند و يا در توليد پروتئين فعاليت كمى دارند. بنابراين برخى محرك ها مى توانند ژن ها را بيدار و فعال كنند.
فرضيه تجربى «موراكامى» عنوان مى كند كه خنده يكى از اين محرك هاست كه با تحريك انرژى درون DNA افراد مى تواند به درمان بيمارى ها كمك كند.
«موراكامى» ۷۰ساله كه مدير بنياد پيشرفت علوم بين المللى كشور ژاپن است، مى گويد
«اگر ما ثابت كنيم كه افراد مى توانند ژن ها را با استفاده از يك حالت احساسى مانند خنده روشن و خاموش كنند، ممكن است به يافته قرن دست بيابيم كه ارزش دريافت جايزه نوبل و حتى بيشتر از آن را خواهد داشت.» سه سال پيش، «موراكامى» و شركت يوشيموتو كوگيو كه يك شركت پيشرو در زمينه امور تفريحى است اولين آزمايش خود را به طور مشترك انجام دادند. طى اين آزمايش موقعيتى ايجاد شد كه افراد مبتلا به ديابت بعد از گوش دادن به يك سخنرانى دانشگاهى خسته كننده به تماشاى يك نمايش كمدى كه توسط كمدين هاى حرفه اى اين شركت اجرا شد ترغيب شدند.اين آزمايش دوروزه نشان داد كه سطح گلوكز خون اين افراد با خنديدن در زمان نمايش و در مقايسه با زمانى كه به سخنرانى خواب آور گوش مى دادند كاهش يافت. گلوكز معيار اصلى براى تعيين بيمارى ديابت است.
تازه ترين تجارب مشترك وى با شركت مذكور منجر به يافتن حداقل ۲۳ ژن شد كه قابل فعال شدن هستند. .
.و چرخه سلولي هستند - signal transduction -۱۸عدد از اين ژن ها مسئول ايجاد واكنش هاى ايمنى، ترارسانى پيام
و عملكرد ۵ ژن باقيمانده هنوز شناخته نشده است. اين يافته ها كه «موراكامى» ادعا مى كند اولين يافته ها از نوع خود هستند در مجله آكادميك «روان درمانى و روان تنى» كه در آمريكا منتشر مى شود به چاپ خواهند رسيد. به گفته «موراكامى»: «خنده درمانى عوارض جانبى ندارد؛ بدين معنى كه روش درمانى بسيار مهمى براى طب بالينى است. اينكه روزى مشاهده كنيم بيماران به داروخانه مراجعه كنند و نسخه يك كمدى ويدئويى را جهت درمان دريافت كنند، خنده دار نخواهد بود.» مدت ها است كه خنده واقعى و خوب به عنوان يك عامل درمانى در نظر گرفته مى شود. استادان يوگا در هند خنده را آموزش مى دهند. در اين كشور تعداد زيادى «باشگاه هاى خنده» وجود دارد كه اعضاى آن فقط براى لذت بردن از خنده گرد هم مى آيند.
انتظارها از تحقيقات «موراكامى» مخصوصاً در ژاپن زياد است زيرا هزينه هاى درمانى در اين كشور كه جمعيت آن به سرعت در حال پير شدن است هرساله در حال افزايش هستند. با اينكه تحقيقات «موراكامى» در مراحل اوليه است، يك شركت انتشاراتى بهداشتى تحت راهنمايى هاى تيم تحقيقاتى «موراكامى» شروع به فروش DVDهايى كرده كه در آنها به افراد ديابتى آموزش خنده داده مى شود.
وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت ژاپن بر اين عقيده است كه با توجه به افزايش تقاضا براى مراقبت هاى پزشكى پيشگيرانه، خنده درمانى مى تواند به عنوان يك پروژه درمانى مفيد به كار گرفته شود. «هيكارو هوريگوچى» يكى از مقامات اين وزارتخانه مى گويد: «اگر رابطه بين خنده و سلامتى به طور علمى ثابت شود، ممكن است تاثير بزرگى بر روش هاى بهبود سلامتى ايجاد كند.» وى اضافه مى كند: «ما همچنين اميدواريم كه با مرتبط ساختن اين دو زمينه متفاوت _ خنده و درمان پزشكى- يك نوع صنعت جديد ايجاد كنيم.»
در سال 2004 دانشگاه اوزاكا سانگيو در غرب ژاپن با حمايت مالى اين وزارتخانه اقدام به تاسيس يك موسسه شراكتى به نام پروژه تحرك كرد كه محققين، بنگاه ها و پزشكان در آن فعاليت مى كنند. اين موسسه برنامه كاملى از مراقبت هاى پزشكى براى افراد سالخورده فراهم مى كند كه تركيبى از آموزش هاى فيزيكى و خنده درمانى است.
«ميتسوتوشى نيشيكاوا» كه يكى از مسئولين دانشگاهى پروژه تحرك مستقر در شهر اوزاكا است، مى گويد: «اين اولين تلاش كشور و همكارى دولت، بخش صنعت و آموزشگاه هاى عالى براى راه اندازى يك بخش مراقبت هاى پزشكى با به كارگيرى خنده است.»
«نيشيكاوا» مى گويد: «اوزاكا محل ايده آلى براى آغاز پروژه است زيرا اين شهر به خاطر فرهنگ شوخ طبعى خود معروف است و ساكنين آن در مقايسه با اهالى كم حرف توكيو از خنديدن در ملاء عام ترديد نمى كنند.» وى در ادامه مى گويد: «انتظار مى رود كه به كمك اين پروژه هزينه مراقبت هاى پزشكى و پرستارى كاهش يابند. علاوه بر آن، زندگى طولانى همراه با سلامتى براى افراد سالمند امرى مهم است.» طى اين پروژه، شركت كنندگان ضمن لذت بردن از نمايش هاى كمدى كه توسط كمدين هاى حرفه اى اجرا مى شود، تمرينات ژيمناستيك و معاينات پزشكى را دريافت مى كنند. كلاس هاى آموزش تهيه غذاهاى سالم نيز ارائه مى شود. «كيومى ياماناكا» زن خانه دار ۶۱ساله اى كه در اين برنامه شركت كرده مى گويد: «وقتى كه جوان بودم خيلى مى خنديدم اما از زمانى كه پا به سن گذاشتم زياد نمى خندم. ولى بعد از شركت در اين برنامه، گردش خون بدنم روان شده و مى توانم روى زانوهايم بنشينم، كارى كه قبلاً نمى توانستم انجام دهم.» بر اساس گزارش مسئولين اين برنامه، ۹۲ نفر از شركت كنندگانى كه از آنها نظرخواهى شد گفتند كه بعد از پيوستن به اين برنامه هزينه هاى ساليانه مراقبت هاى پزشكى شان 30 درصد كاهش نشان داده است.
«نيشيكاوا» مى گويد: «قصد داريم در آينده درمان پزشكى را به امرى شاد و سرگرم كننده تبديل كنيم نه يك موضوع دلگيركننده. اين هدف اصلى ما است.»
منبع : مقاله " تاثيرات درماني خنده " -ترجمه: فرشيد كريمى -روزنامه شرق
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و ششم شهریور 1388ساعت 15:36 توسط یونس | یک نظر
اين روزها با وجود مشكلات فراوان ، خنديدن كمي سخت است ولي باز هم سعي كنيد كه بخنديد.چون در روز 30 دقيقه خنديدن احتمال حمله قلبي را كاهش مي دهد.
وقتي بت مشكلات زندگي يا ناراحتي هاي فيزيكي روبه رو مي شويد،به جاي اين كه زانوي غم بغل كنيد خنديدن را امتحان كنيد .پزشكان معتقدند با خنديدن از پيشرفت خيلي از بيماري هاي لاعلاج جلوگيري مي شود و حتي از نظر رواني نيز آسايش فراواني مهيا مي شود .
بر روي سايت اينترنتي راديو بي بي سي مقاله اي از دكتر ترشامك ناير وجود دارد به اين مضمون كه : تحقيقات زيادي براي پيدا كردن ارتباط بين خنديدن و سلامتي انجام شده كه از اين تحقيقات نتايج مثبتي به دست آمده است .براي مثال : در كساني كه دچار حمله قلبي شده اند، در روز حداقل 30 دقيقه خنده و كلا با خوشرويي رفتار كردن ، احتمال حمله قلبي دوم را تا حد قابل توجهي كاهش مي دهد و اينان احتياج دوباره به معالجات طبي نخواهند داشت . همچنين كساني كه فشار خون دارند نيز با وجود روحيه خوش و خنديدن مي توانند فشار خون خود را در حد مطلوب نگه دارند.
فشارهاي عصبي كه به سبب بالا رفتن بعضي مواد شيميايي در خون ايجاد مي شود ، با قهقهه زدن به مقدار خيلي زيادي كم مي شود و خنديدن باعث تحمل بيشتر دردهاي فيزيكي در انسان مي گردد.
در قسمت ديگري از اين نوشته به تحقيقاتي در مورد بيماري هاي لاعلاج اشاره شده است .به گفته دكتر ترشامك ناير بيماري هيا لاعلاجي كه در دنياي طب ،درماني براي آنها وجود ندارد،ارتباط مستقيمي با وضعيت رواني بيمار دارد و خنديدن باعث تقويت روحيه بيماران مي شود و در نتيجه احتمال بهبود بيمار را تا حد بسيار زيادي بالا مي برد.
كساني كه زندگي خوبي دارند و همواره قهقهه مي زنند راحت تر با فشارهاي عصبي مجادله مي كنند و حتي در مواردي كه كارهاي غير معمولي كه باعث تمسخر اطرافيان مي شود ، انجام مي دهند، باز عاقلانه تر رفتار مي كنند.
منبع : مقاله " خنده بر هر درد بي درمان دواست "-ترجمه : بهمن قائمي برگرفته شده از سايت اينترنتي -روزنامه همشهري
نظرات شما عزیزان: